- eşşəkçi
- is.1. köhn. Eşşəklərə baxan, xidmət edən mehtər. Oraya yığılanlar kimdirlər? Biri xanın eşşəkçisinin nəvəsi deyilmi? Ə. H..2. Eşşəyə minmiş adam. Məhəmmədhəsən əlini eşşəkçinin qurşağına salıb çəkə-çəkə aparırdı. C. M.. Atlılar bir az dayandılar. Eşşəkçi yaxınlaşdı. M. C..3. Eşşək ilə yük daşıyan, eşşək üstə xırda alver edən adam.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.